Το Άγιον Όρος

Το Άγιον Όρος ή αλλιώς το περιβόλι της Παναγίας αποτελεί αυτοδιοίκητο τμήμα του Ελληνικού Κράτους και βρίσκεται στη χερσόνησο του Άθω της Χαλκιδικής στη Μακεδονία.

Περιλαμβάνει είκοσι Ιερές Μονές και άλλα μοναστικά ιδρύματα και χαρακτηρίζεται ως «Αυτόνομη Μοναστική Πολιτεία». Από το 1988 συγκαταλέγεται στον κατάλογο των Μνημείων Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς.

Η χερσόνησος του Άθω καλύπτεται απο το συνώνυμο όρος, η κορφή του οποίου αγγίζει τα 2033 μ. Συνδέεται με τη Χαλκιδική με το στενό ισθμό του Ξέρξη ενώ μεταξύ της χερσονήσου του Άθω και της Σιθωνίας ή Λόγκου σχηματίζεται ο Σιγγιτικός ή κόλπος Αγίου Όρους, ενώ ΒΑ ο κόλπος της Ιερισσού.

Η Αγιορείτικη πολιτεία κατέχει ολόκληρη τη χερσόνησο και είναι ο μοναδικός χώρος στην Ελλάδα που είναι ολόκληρος αφιερωμένος στην προσευχή και τη λατρεία του Θεού. Έχει μήκος περίπου 50 χιλιόμετρα, πλάτος από 8 μέχρι 12 χιλιόμετρα και η έκταση του καλύπτει 350 περίπου τετραγωνικά χιλιόμετρα.

Οι φυσικές τοποθεσίες της χερσονήσου είναι μαγευτικές. Το βουνό Άθωνας που δεσπόζει σ΄ αυτή είναι ένας τεράστιος κώνος και στις πλαγιές του φύονται αιωνόβια δέντρα τα οποία δημιουργούν μία απερίγραπτη ομορφιά σε όλη αυτή τη μαγευτική περιοχή.

Το Άγιον Όρος έχει δικό του διοικητικό σύστημα προστατευμένο από διεθνείς συνθήκες και μοναδικό στον κόσμο διότι δεν επιτρέπεται η είσοδος στις γυναίκες. Θεωρείται το παγκόσμιο κέντρο του Ορθόδοξου Χριστιανικού μοναχισμού και στις μονές του ζουν ορθόδοξοι μοναχοί από όλο τον κόσμο, Έλληνες, Ρώσοι, Σέρβοι, Βούλγαροι, Ρουμάνοι κλπ.

Η ιστορία του Αγίου Όρους χάνεται κάπου στο παρελθόν. Η παρουσία των μοναχών εντοπίζεται ήδη από τον 4ο - 5ο αιώνα μ.Χ, ενώ το αρχαιότερο μοναστήρι έχει υπερβεί τα 1000 χρόνια αδιάλειπτης ζωής τον περασμένο αιώνα. Θεωρείται και δικαίως από τα σημαντικότερα τμήματα των Βαλκανίων και της Ευρώπης, κυρίως όμως της Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας λόγω της μεγάλης ιστορικής, θρησκευτικής, γραμματειακής και πολιτισμικής αξίας του. Θα μπορούσε κανείς να πει ότι είναι το ζωντανό Βυζάντιο, 16 αιώνες μετά την πτώση του Βυζαντίου.

Χάρη στον όγκο πλούσιου υλικού χαρακτηρίζεται και ως "καταφύγιο" της ελληνικής τέχνης και των ελληνικών γραμμάτων αλλά και ως ζωντανό μουσείο δεδομένου ότι τα ιερά σκεύη και τα αντικείμενα δεν είναι κλεισμένα σε μια προθήκη αλλά αποτελούν μέρος της καθημερινής λατρευτικής ζωής των μοναχών.

Έτοιμοι να ξεκινήσετε το πνευματικό σας ταξίδι;

Θα χαρούμε να σας βοηθήσουμε στο σχεδιασμό του τέλειου πακέτου για εσάς